اولین عمل شب جمعه
اوّل: بسیار گفتن
«سُبْحانَ اللّهِ، وَ اللّهُ أَکْبَرُ، وَ لا إِلهَ إِلّا اللّهُ»
و زیاد صلوات فرستادن،
روایت شده: جمعه، شبش تابناک و روزش بس روشن است، پس ذکر «سُبْحانَ اللّهِ، وَ اللّهُ اَکْبَرُ، وَ لا إلهَ إِلّا اللّهُ» بگوئید و بر محمّد و آل محمّد بسیار صلوات فرستید و در روایت دیگر آمده: که کمترین صلوات در این شب، صد مرتبه است، و هرچه بیشتر باشد بهتر است.
روایتی از امام صادق علیه السلام درباره صلوات فرستادن در جمعه:
از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده است که صلوات بر محمّد و آل محمّد در شب جمعه، با هزار کار نیک برابر است و هزار گناه را پاک می کند و مقام انسان را هزار درجه بالا می برد و مستحب است که پس از نماز عصر پنجشنبه تا آخر روز جمعه بر محمّد و آل محمّد بسیار صلوات فرستند.
و با سند صحیح از حضرت صادق (علیه السّلام) روایت شده است که هنگام عصر روز پنجشنبه فرشتگان از آسمان با قلم های طلا و صحیفه های نقره فرود می آیند و در عصر پنجشنبه و شب و روز جمعه تا هنگام غروب خورشید جز صلوات بر محمّد و خاندان آن حضرت چیزی ننویسند.
و شیخ طوسی فرموده: در روز پنجشنبه مستحبّ است فرستادن هزار صلوات بر محمّد و آل محمّد.
و در آن بگوید:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ، وَ أَهْلِکْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و فرج ایشان را تعجیل نما، و دشمنانشان را از جن و انس از اولین و آخرین نابود فرما.
و گفتن این صلوات صد مرتبه از بعد از عصر پنجشنبه تا آخر روز جمعه فضیلت بسیار دارد.
و نیز شیخ فرموده: مستحب است در آخر روز پنجشنبه به این صورت استغفار کنند:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلهَ إِلّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ، طلب آمرزش می نمایم از خدایی که نیست معبودی جز او، زنده و پایدار است،
تَوْبَةَ عَبْدٍ خَاضِعٍ مِسْکِینٍ مُسْتَکِینٍ، و توبه می نمایم به سوی او توبه بنده فروتن بی چیز
لا یَسْتَطِیعُ لِنَفْسِهِ صَرْفاً وَ لا عَدْلاً، که فقیر و عاجز ناتوان است برای نفس خود و نه دفاعی
وَ لا نَفْعاً وَ لا ضَرّاً، و نه سودی و نه زیانی
وَ لا حَیَاةً وَ لا مَوْتاً وَ لا نُشُوراً، و نه زندگی و نه مرگی و نه رستاخیزی
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ و درود خدا بر محمّد و خاندان او، پاک و پاکیزگان
الْأَخْیَارِ الْأَبْرَارِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً . از برگزیدگان و نیکان، و درود فراوان فرست.
دومین عمل شب جمعه
آنکه در شب جمعه ، این سوره ها را بخواند که برای هریک، فوائد و ثواب بسیار روایت شده است:
«بنی اسرائیل [اسراء] ،
کهف،
(سه) طس؛ یعنی سوره های [شعراء و نمل و قصص] ،
سجده،
یس،
ص،
احقاف،
واقعه،
حم سجده،
حم دخان،
طور،
اقتربت یعنی سوره قمر،
جمعه»
روایتی از امام صادق علیه السلام درباره قرائت سوره های ذکر شده در شب جمعه:
اگر فرصت نشد همه سوره های ذکر شده را تلاوت کند، «واقعه» و سوره های قبل از آن را انتخاب کند؛ زیرا از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده است که:
هرکس در هر شب جمعه، سوره «اسراء» را بخواند، نمی میرد تا خدمت حضرت قائم (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) رسد و از اصحاب آن حضرت گردد.
و هرکس در هر شب جمعه، سوره «کهف» را بخواند، نمی میرد مگر شهید و خداوند او را در قیامت با شهیدان محشور می کند و در قیامت همراه ایشان نگاهش می دارد.
و هرکس در شب جمعه ، سوره‌های «شعراء» و «نمل» و «قصص» را تلاوت کند، از دوستان خدا گشته و در امان و حمایت حق تعالی قرار می گیرد و نیز در دنیا دچار فقر و تنگدستی نمی شود و خدا در آن جهان چندان از بهشت به او عطا کند که خشنود شود و بلکه افزون بر خشنودی اش بر او کرامت نماید، و صد زن زیبا چشم، از زنان دلربای بهشت را ، به همسری او در آورد.
و هرکس در شب جمعه، سوره «سجده» را بخواند، خدا در قیامت نامه اعمالش را به دست راست او دهد و در حسابرسی اعمال بر او آسان گیرد، و از دوستان محمّد و خاندان او باشد.
روایتی از امام باقر علیه السلام درباره قرائت سوره ص در شب جمعه:
و به سند معتبر از امام باقر (علیه السّلام) روایت شده است هرکس هر شب جمعه سوره «ص» را قرائت کند، از خیر این جهان و جهان دیگر آن اندازه به او ببخشند که جز به پیامبری مرسل یا فرشته ای مقرّب نبخشیده و او را با هرکس از اهل خانه اش که بخواهد وارد بهشت کنند، حتی خدمتکاری که به او خدمت کرده باشد، هرچند از خانواده او به حساب نیاید و در حدّ شفاعت او نباشد.
روایتی از امام صادق علیه السلام درباره قرائت سوره احقاف در شب و روز جمعه و سوره واقعه در شب جمعه:
از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده است که هرکس در شب جمعه یا روز جمعه سوره «احقاف» را بخواند، در دنیا دچار بیم و هراس نشود و در روز قیامت از وحشت و ترس در امان باشد، و هرکه در شب جمعه سوره «واقعه» را بخواند، خدا او را دوستش بدارد و او را محبوب تمام مردم کند، و در دنیا دچار بدحالی و تنگدستی نشود و آفتی از آفات دنیا به او نرسد، و از دوستان حضرت امیر المؤمنین (علیه السّلام) باشد و این سوره مخصوص امیر المؤمنین (علیه السّلام) است.
روایت درباره قرائت سوره جمعه در هر شب جمعه :
و روایت شده: هرکه سوره «جمعه» را در هر شب جمعه تلاوت کند، کفاره اعمال او از این جمعه تا جمعه دیگر خواهد بود.
روایت درباره قرائت سوره کهف در هر جمعه :
و روایت شده: هرکه سوره «کهف» را در هر شب جمعه و بعد از ظهر و عصر جمعه، تلاوت کند، کفاره اعمال او از این جمعه تا جمعه دیگر خواهد بود.
و آگاه باش که برای شب جمعه نمازهای بسیاری وارد شده:
نمازهای شب جمعه
۱. نماز حضرت امیر المؤمنین (علیه السّلام) .
۲.دو رکعت نماز
به این کیفیت که در هر رکعت، «حمد» و پانزده مرتبه سوره «زلزال» ، بخواند و در روایت آمده است که هرکه این نماز را بجا آورد، خدا او را از عذاب قبر و هول و هراس قیامت ایمن کند.
سوّمین عمل شب جمعه خواندن بعضی سور در نمازهای واجب مغرب و عشا
در شب جمعه در رکعت اوّل نماز مغرب؛ سوره جمعه و در رکعت دوم؛ سوره توحید بخواند
و رکعت اوّل نماز عشاء؛ سوره «جمعه» و در رکعت دوم عشا ؛ سوره «اعلی» را بخواند.
چهارمین عمل شب جمعه ترک شعرخوانی :
خواندن شعر را در شب جمعه ترک کند؛ زیرا در حدیث صحیح از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده: برای شخص روزه دار و شخص مُحرِم و نیز در حرم خدا و در روز جمعه و در شب آن روایت کردن شعر مکروه است، راوی به حضرت عرض کرد: هرچند معنای آن شعر مطلب حقی باشد، فرمود: هرچند شعر به حق باشد.
و در حدیث معتبر از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده: رسول خدا فرمود: هرکه در شب یا روز جمعه یک شعر بخواند، در آن شب و روز بهره ای از ثواب به غیر آن نداشته باشد.
و براساس روایت معتبر دیگر، در آن شب و روز نمازش مورد قبول واقع نشود .
[از آنجاکه شعر و خواندن آن مورد علاقه مرد و زن، پیر و جوان، عالم و عامی و خلاصه تمام مردم است، شاید اصرار روایات بر ترک خواند شعر در شب و روز جمعه به خاطر این باشد که اهل ایمان از قرائت قرآن و دعا و مستحبات شب و روز جمعه باز نمانند و ثواب های عظیم و بهره های وافر الهی را از دست ندهند. مترجم]
پنجمین عمل شب جمعه دعا کردن در حق مومنین :
در حق مؤمنین بسیار دعا کند، چنان که حضرت زهرا (علیها السّلام) بسیار دعا می کرد و روایت شده اگر برای ده نفر از برادران مؤمن که از دنیا رفته باشند، طلب آمرزش کند، بهشت برای او واجب می شود.
ششمین عمل شب جمعه خواندن دعا های مخصوص این شب:
روایتی از امام صادق علیه السلام درباره دعای سجده آخر نماز شب در شب جمعه:
به سند صحیح از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده است که هرکس در شب جمعه در سجده آخر نافله شب، این دعا را هفت بار بخواند، هنگامی که از آن فارغ شود، آمرزیده شده باشد، و اگر در هر شب این دعا را در سجده آخر نافله شب بخواند، بهتر است.
و آن دعا این است:
اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، خدایا! از تو می‌خواهم به عنایت کریمانه
وَ اسْمِکَ الْعَظِیمِ، و نام بزرگت
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ که درود فرستی بر محمّد و خاندان محمّد
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذَنْبِیَ الْعَظِیمَ . و از گناهان بزرگم درگذری.
روایتی از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم درباره خواندن دعا در شب یا روز جمعه:
از حضرت رسول (صلّی اللّه علیه و آله) روایت شده است که هرکس در شب یا روز جمعه این دعا را، هفت بار بخواند، اگر در آن شب یا در آن روز از دنیا برود، وارد بهشت می‌شود و آن دعا این است:
اَللّهُمَّ أَنْتَ رَبِّی، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، خدایا! تویی پروردگار من، شایسته پرستشی جز تو نیست،
خَلَقْتَنِی تو مرا آفریدی،
وَ أَنَا عَبْدُکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ و من بنده تو و فرزند کنیز تو
وَ فِی قَبْضَتِکَ وَ نَاصِیَتِی بِیَدِکَ، و در دست قدرت توأم و زمام زندگی ام به دست توست،
أَمْسَیْتُ عَلَی عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ، تا توانستم بر عهد و پیمان روز را به شب آوردم،
أَعُوذُ بِرِضَاکَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، از شرّ آنچه انجام دادم به خوشبینی و خشنودی تو پناه می آورم،
أَبُوءُ بِنِعْمَتِکَ [بِعَمَلِی ] وَ أَبُوءُ بِذَنْبِی [بِذُنُوبِی ] ، به نعمتت اعتراف و به گناهم اقرار می نمایم،
فَاغْفِرْ لِی ذُنُوبِی إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ . پس گناهانم را بیامرز، زیرا گناهان را جز تو نمی آمرزد.
خواندن دعای اللهم من تعبا و تهیا و لعد و استعد در شب و روز جمعه و عرفه :
شیخ طوسی و سیّد کفعمی و سیّد ابن باقی (رحمهم اللّه) فرموده‌اند: در شب و روز جمعه و شب و روز عرفه مستحب است این دعا خوانده شود، که ما آن را از کتاب «مصباح شیخ» نقل می کنیم و آن دعا این است:
اَللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَ تَهَیَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ، خدایا! هرکس به امید کمک و طلب عطا و جود و جایزه ی مخلوقی، مجهّز و مهیا و آماده ی دیدار او شود،
فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ پس ای پروردگار من
تَعْبِیَتِی وَ اسْتِعْدَادِی استعداد و آمادگی من
رَجَاءَ عَفْوِکَ به امید عفو
وَ طَلَبَ نَائِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ، و درخواست و جایزه از تو است
فَلا تُخَیِّبْ دُعَائِی پس مرا از خواسته ام نا امید مساز،
یَا مَنْ لا یَخِیبُ عَلَیْهِ سَائِلٌ [السَّائِلُ ] ، ای آن که پرسنده ای از او محروم نگردد،
وَ لا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ، و بخشیده ای از او نکاهد،
فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ، پس من به پیشگاهت نیامده ام، به پشتوانه عمل شایسته ای که انجام داده باشم،
وَ لا لِوِفَادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، و یا به امید آفریده ای که به او دل بسته باشم
أَتَیْتُکَ مُقِرّاً عَلَی نَفْسِی به درگاهت آمده ام با اعتراف بر نفس خویش
بِالْإِسَاءَةِ وَ الظُّلْمِ، به بدکاری و ستم،
مُعْتَرِفاً بِأَنْ لا حُجَّةَ لِی وَ لا عُذْرَ، و با اعتراف به اینکه هیچ دلیل و نه عذری بر بدکاری ام نیست،
أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ [عَلَوْتَ ] بِهِ [عَلَی] عَنِ الْخَاطِئِینَ [الْخَطَّائِینَ ] ، امیدوارم به گذشت فراگیرت که با آن، از خطاکاران می گذری
فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَی عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَةِ، پس تو را بازنداشت، پافشاری بر جرم بزرگشان از اینکه بر آنان دوباره مهر ورزی،
فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ، وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ، پس ای آن که رحمتش فراگیر و گذشتش بس بزرگ است
یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ، ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ،
لا یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلّا حِلْمُکَ، جز بردباری ات خشم تو را برنگرداند
وَ لا یُنْجِی مِنْ سَخَطِکَ إِلّا التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ، و جز زاری به پیشگاهت از ناخشنودی ات رهایی نبخشد،
فَهَبْ لِی یَا إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ پس خدایا! با نیرویی برایم گشایشی بخش
الَّتِی تُحْیِی بِهَا مَیْتَ الْبِلادِ ، که با آن سرزمین های مرده را زنده می کنی
وَ لا تُهْلِکْنِی غَمّاً و از اندوه هلاکم مکن
حَتَّی تَسْتَجِیبَ لِی، تا آنکه دعایم را مستجاب نمایی،
وَ تُعَرِّفَنِی الْإِجَابَةَ فِی دُعَائِی، و مرا به اجابت دعایم آگاه سازی،
وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَةِ إِلَی مُنْتَهَی أَجَلِی، و شیرینی سلامت و تندرستی را تا پایان عمر به من بچشان،
وَ لا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی، و مرا در معرض سرزنش دشمنم قرار مده،
وَ لا تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ، و او را بر من چیره مساز
وَ لا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی، و بر گردنم مسلّط مکن،
اَللّهُمَّ [إِلَهِی ] إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی، خدایا! اگر تو مرا حقیر و پست بداری پس چه کسی بلندم گرداند،
وَ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی، و اگر تو مرا بلند گردانی پس کیست آنکه مرا خوار کند،
وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ و اگر هلاکم کنی پس کیست آن که درباره بنده ات در برابر تو خود نماید؟
أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ، یا از کار او از تو پرس و جو کند؟
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ، با آنکه به یقین می دانم که نه در حکم تو ستمی است،
وَ لا فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ، و نه در انتقامت شتابی،
وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ، چه تنها کسی در انتقام شتاب می کند که از دست دادن فرصت را می هراسد،
وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَی الظُّلْمِ الضَّعِیفُ، و فقط کسی محتاج ستمگری است که ناتوان است،
وَ قَدْ تَعَالَیْتَ یَا إِلَهِی عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً، و حال آنکه تو ای خدای من! از این امور بسیار برتری،
اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ فَأَعِذْنِی، بار خدایا به تو پناه می‌آورم پس پناهم ده،
وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی، و از تو امان می‌جویم پس امانم ده،
وَ أَسْتَرْزِقُکَ فَارْزُقْنِی، و از توروزی می‌طلبم پس روزی ام ده،
وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ فَاکْفِنِی، و اعتماد می کنم بر تو پس تو خود مرا کافی باش،
وَ أَسْتَنْصِرُکَ عَلَی عَدُوِّی [عَدُوِّکَ ] فَانْصُرْنِی، و برای غلبه بر دشمنم از تو یاری می خواهم پس یاری ام ده،
وَ أَسْتَعِینُ بِکَ فَأَعِنِّی، و از تو مدد می جویم پس مرا مدد فرما،
وَ أَسْتَغْفِرُکَ یَا إِلَهِی فَاغْفِرْ لِی، ای خدای من!پس بیامرز مرا
آمِینَ آمِینَ آمِینَ .
دعایم را بپذیر، بپذیر، بپذیر.
هفتمین عمل شب جمعه خواندن دعای کمیل
[کمیل بن زیاد نخعی، از اصحاب امیر المؤمنین (علیه السّلام) است که حضرت به اصرار وی دعای کمیل را انشاء و به او تعلیم فرمود] .
هشتمین عمل شب جمعه خواندن دعای اللهم یا شاهد کل نجوی
این دعا در شب عرفه خوانده می شود
نهمین عمل شب جمعه گفتن ده مرتبه :
یَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَی الْبَرِیَّةِ، ای کسی که جود و بخشش تو به آفریدگان همیشگی است!
یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالْعَطِیَّةِ، ای آن که دو دست سخاوت خود را برای عطا گشوده‌ای!
یَا صَاحِبَ الْمَوَاهِبِ السَّنِیَّةِ، ای صاحب عطاهای گرانبها!
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَیْرِ الْوَرَی سَجِیَّةً، بر محمّد و خاندان او، نیکوخوترین مردمان درود فرست،
وَ اغْفِرْ لَنَا یَا ذَا الْعُلَی فِی هَذِهِ الْعَشِیَّةِ. و ما را ای خدای بلندمرتبه در چنین شبی بیامرز.
این ذکر شریف در شب عید فطر نیز خوانده می شود.
دهمین عمل شب جمعه خوردن انار
چنانکه امام صادق (علیه السّلام) در هر شب جمعه میل می فرمود، و اگر هنگام خوابیدن بخورد، شاید بهتر باشد، چنان که روایت شده است هرکس وقت خوابیدن انار بخورد تا صبح در جان خود ایمن خواهد بود.
و سزاوار است هرگاه انار بخورد، در زیر آن دستمالی بگستراند که هر دانه ای از آن بیفتد جمع کرده و بعد بخورد و بهتر است دیگری را در آن انار شریک نسازد.
روایتی از امام صادق علیه السلام درباره ی ذکر ما بین ئو رکعت نافله و فریضه ی صبح جمعه :
شیخ جعفر بن احمد قمی (رحمة اللّه) در کتاب عروس، از امام صادق (علیه السّلام) روایت کرده است که هرکس ما بین دو رکعت نافله و فریضه صبح صد مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. منزه است پروردگار بزرگ من و به ستایش او را سزاست، از خدا، پروردگار خود، آمرزش می‌طلبم و به سوی او باز می‌گردم.
خدا در بهشت خانه ای برای او بنا کند.
استحباب خواندن دعای هب لی العداه رضاک در سحر شب جمعه :
شیخ طوسی و سید بن طاووس و دیگران این دعا را ذکر کرده و گفته اند: مستحب است در سحر شب جمعه این دعا خوانده شود:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، خدایا! بر محمّد و خاندان او درود فرست،
وَ هَبْ لِیَ الْغَدَاةَ رِضَاکَ، و در این بامداد خشنودی خود را بر من ارزانی بدار،
وَ أَسْکِنْ قَلْبِی خَوْفَکَ، و ترس از خویش را در دلم جای ده،
وَ اقْطَعْهُ عَمَّنْ سِوَاکَ، و دلم را از غیر خود ببر،
حَتَّی لا أَرْجُوَ وَ لا أَخَافَ إِلّا إِیَّاکَ، تا به غیر تو امید نبندم و جز از تو نترسم،
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، خدایا! بر محمّد و خاندان او درود فرست،
وَ هَبْ لِی ثَبَاتَ الْیَقِینِ، وَ مَحْضَ الْإِخْلاصِ، و ببخش، مرا یقین استوار، و اخلاص بی‌شائبه،
وَ شَرَفَ التَّوْحِیدِ، وَ دَوَامَ الاسْتِقَامَةِ، و شرف یکتا پرستی، و دوام پایداری،
وَ مَعْدِنَ الصَّبْرِ، وَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ الْقَدَرِ، و معدن شکیبایی، و رضا به قضا و قدر خود،
یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ السَّائِلِینَ، ای برآورنده نیازهای پرسندگان!
یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی ضَمِیرِ الصَّامِتِینَ، ای آن که هرچه در نهاد خاموشان می‌گذرد می‌داند!
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، بر محمد و خاندانش درود فرست،
وَ اسْتَجِبْ دُعَائِی، و خواهشم را برآور،
وَ اغْفِرْ ذَنْبِی، و گناهم را بیامرز،
وَ أَوْسِعْ رِزْقِی، و روزی ام را وسعت بخش،
وَ اقْضِ حَوَائِجِی فِی نَفْسِی وَ إِخْوَانِی فِی دِینِی وَ أَهْلِی، و نیازهای درونی ام و حوائج برادران دینی ام و خانواده ام را برآور،
إِلهِی طُمُوحُ الْآمَالِ قَدْ خَابَتْ إِلّا لَدَیْکَ، خدای من آرزوهای دور و سرکش جز نزد تو ناکام است،
وَ مَعَاکِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ إِلّا عَلَیْکَ، همّت های بلند جز آنکه بر گرد کوی تو گردد بیهوده باشد،
وَ مَذَاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ إِلّا إِلَیْکَ، و راه‌های خرد بسته است جز به سوی تو،
فَأَنْتَ الرَّجَاءُ وَ إِلَیْکَ الْمُلْتَجَأُ، پس تویی امید دل ها و به سوی توست پناهگاه
یَا أَکْرَمَ مَقْصُودٍ، ای گرامی‌ترین مراد،
وَ أَجْوَدَ مَسْئُولٍ، و بخشنده ترین درخواست شده!
هَرَبْتُ إِلَیْکَ بِنَفْسِی، با همه ی وجودم به سوی تو گریخته‌ام،
یَا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، ای پناهگاه گریختگان،
بِأَثْقَالِ الذُّنُوبِ أَحْمِلُهَا عَلَی ظَهْرِی، با بارهای گناه که بر دوش می کشم،
لا أَجِدُ لِی إِلَیْکَ شَافِعاً سِوَی مَعْرِفَتِی درحالی که برای رسیدن به تو یاوری نمی یابم
بِأَنَّکَ أَقْرَبُ مَنْ رَجَاهُ الطَّالِبُونَ، جز آگاهی از اینکه تو نزدیک ترین کسی هستی که امید جویندگان به اوست،
وَ أَمَّلَ مَا لَدَیْهِ الرَّاغِبُونَ، و آنچه را که نزد اوست راغبان آرزومندند،
یَا مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ، ای آن که خردها را به معرفت خویش شکوفا ساخت،
وَ أَطْلَقَ الْأَلْسُنَ بِحَمْدِهِ، و زبان ها را به ستایش خود گشود،
وَ جَعَلَ مَا امْتَنَّ بِهِ عَلَی عِبَادِهِ فِی کِفَاءٍ لِتَأْدِیَةِ حَقِّهِ [أَنَالَ بِهِ حَقَّهُ] ، و آنچه را بر بندگانش منّت گذارد برای ادای حق خود بسنده ساخت،
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، بر محمّد و خاندان او درود فرست
وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ عَلَی عَقْلِی سَبِیلاً، و قرار مده برای شیطان بر خردم راهی
وَ لا لِلْبَاطِلِ عَلَی عَمَلِی دَلِیلاً. و به سوی باطل بر عملم راهنما و دلیلی
دعای هنگام طلوع صبح روز جمعه :
أَصْبَحْتُ فِی ذِمَّةِ اللّهِ وَ ذِمَّةِ مَلائِکَتِهِ، شب را صبح کردم در امان خدا و امان فرشتگان،
وَ ذِمَمِ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، و امان پیامبران و فرستادگان او (درود بر آنان باد) ،
وَ ذِمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ ذِمَمِ الْأَوْصِیَاءِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، و امان محمّد (درود خدا بر او و خاندان او باد) ، و امان های جانشینان خاندان محمّد (درود بر آنان باد) ،
آمَنْتُ بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، ایمان آوردم به نهان خاندان محمّد (بر ایشان درود باد)
وَ عَلانِیَتِهِمْ وَ ظَاهِرِهِمْ وَ بَاطِنِهِمْ، و ظاهر و باطن ایشان،
وَ أَشْهَدُ أَنَّهُمْ فِی عِلْمِ اللّهِ وَ طَاعَتِهِ کَمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ. و گواهی می دهم که همانا ایشان در معرفت به خدا و طاعت او همچون محمّد (درود خدا بر او و خاندان او) هستند.
ثواب فراوان ذکر پیش از نماز صبح جمعه:
روایت شده: هرکس پیش از نماز صبح روز جمعه سه مرتبه این ذکر را بگوید، گناهانش آمرزیده شود هرچند از حباب نشسته بر دریا بیشتر باشد.
أَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِی لا إِلهَ إِلّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. آمرزش می‌جویم از خدای که شایسته پرستشی جز آن زنده پاینده نیست، و به سوی او باز می‌گردم.
مترجم : حاج شیخ حسین انصاریان و مهدی محی الدین الهی قمشه ای
